01/12 - ostatni miesiąc tego roku.
W pracy spokojnie, K. wyszła na pierwszy spacer z Juniorem i bardzo wzruszające
jest oglądanie młodego człowieka z tak szeroko otwartymi oczami, na zjawisko
zwane niebem i w ogóle światem zewnętrznym, że niemal nie mrugał :)
Koło 17-tej spotkanie z prawnikiem, który rozwiał moje nadzieje na łatwe, lekkie
i przyjemne rozwiązywanie spraw. Ale rozwiana nadzieja lepsza niż zawód,
którego doświadczyłabym samodzielnie płodząc pismo.
to ona już chodzi do pracy? serio? musi bardzo kochać tę firmę:) ja to szukam pretekstu, byle tylko zostać w domu:)
OdpowiedzUsuńmam nadzieję, że jednak uda się sprawnie i bezproblemowo. że po prostu szast prast i zamknięty temat. bo myślę, że cel masz oswojony - tylko droga jeszcze przeraża:*
Nie, nie :) po prostu pierwszy raz na spacer wyszli i przyszła pod biuro, żebym go zobaczyła :) nie wchodziła do środka :) Ona w ogóle nie chce go zostawiać z nikim :)
OdpowiedzUsuńOby :*